تناسب و زیبایی اندام امروزه مورد توجه بسیاری از مردم قرار گرفته است. مردان و زنان را کمک ورزش و تجهیزات مختلف تلاش می کنند دارای هیکلی مناسب و خوش اندام باشند. یکی از ورزش هایی که برای این منظور ایجاد شده بدنسازی است. ساخت سالن بدنسازی به منظور قرار دادن تجهیزات مناسب و فراهم آوردن محیط مناسب برای ورزش کاران است.
ساخت سالن و سوله بدن سازی دارای حداقل استانداردهایی می باشد که توسط دانشکده تربیت بدنی تدوین شده و برای شما شرح می دهیم.
استاندارد های ساخت سالن های بدنسازی
در زمان ساخت سالن بدنسازی استاندارد ها باید لحاظ گردند. بعد از ساخت سازه و اتاق ها تغییرات بسیار دشوار خواهد بود. این استاندارد ها در خصوص سالن بدنسازی بوده و رعایت استاندارد ساخت سالن و سوله های ورزشی نیز الزامی می باشد. با سولکس همراه باشید تا با هم موارد را بررسی کنیم. در صورتی که قصد احداث سازه ای را دارید سوله ورزشی را ببینید.
مساحت مورد نیاز برای این فعالیت بستگی به ابزار و ادوات مخصوص این رشته و تناسب آنها با تعداد ورزشکارانی است كه از آنها استفاده می كنند دارد.
ابعاد سالنهای بدنسازی حداقل 6.15 متر و ارتفاع سقف سالن های بدنسازی حداقل 2.3 متر است. سالن های بدنسازی درجه 12 حدود 110 متر و درجه یک حدود 150 مترمربع باید باشند. (تهویه مناسب و آسایش روانی و ذهنی ورزشکاران)
استانداردهای وسایل و تجهیزات
- استفاده از مواد اولیه مناسب
- رعایت كلیه اصول ارگونومی انسانی (مهندسی اندازه های بدن)
- رعایت اصول بیومكانیک در حركاتی كه تولید می كنند.
- مواد اولیه برای ساخت وزنه ها، هالترها و دستگاههای مختلف بدنسازی باید از جنس فولاد زنگ نزن (استنلس استیل با گرید 314)، یا فولاد روكش داركروم یا روكش های پلی مری باشد. قطعات پلاستیكی آنها از جنس (پلاستیک فشرده) غیر بازیافتی باشد.
- نقاطی كه باید روغنكاری و یا گریس كاری شوند، محفوظ و وزن میله های هالتر، دمبلها و صفحات چدنی یا فولادی وزنه ها دقیق باشد.
- پایه های دستگاههای بدنسازی در محلی كه روی زمین قرار می گیرند باید تا حد ممكن كوچک باشند و اتصالات پایه ها حداقل 15 سانتیمتر از سطح زمین بالاتر باشند تا امكان نظافت محیطی سهل گردد.
- برای فعالیتهای ایروبیک اندازه فضاها بستگی به تعداد ورزشكاران دارد. به طور معمول برای هرفرد 1 تا1/5 مترمربع فضا باید در نظر گرفته شود.
كف سالن های بدنسازی و ایروبیک نقش مهمی در انجام درست حركات و تامین تعادل و ایستایی ورزشكار دارد. كف این سالنها باید نرم، بادوام و محكم بوده و در برابر سرندگی و نشست مقاوم باشد. - در رنگ آمیزی و نورپردازی سالن بدنسازی، استفاده از رنگ های روشن و ملایم و جلوگیری از تابش مستقیم و خیره كننده در تامین آرامش فضا و آسایش ورزشكاران موثر خواهد بود.
- دیوارهای سالن بدنسازی باید آینه كاری شده باشند. آینه كاری 05 تا 11 سانتی متر از كف زمین تا ارتفاع دو متر باید باشد.
- نور سالن های بدنسازی می تواند از روشنایی طبیعی و بدون تابش تامین شود. میزان روشنایی سالن برابر با 300 لوكس باید باشد.
- میزان دمای مطلوب برای فعالیت بدنسازی معادل 16درجه سانتی گراد باید باشد.
- تهویه سالن به تناسب تعداد ورزشکاران و شدت حركات ورزشی حداقل یک متر مكعب هوای تازه در دقیقه به ازاء هر ورزشكار می باشد.
ایمنی در سالن های بدنسازی
- به استانداردهای ارائه شده، خصوصا ارتفاع سالن توجه گردد.
- اغلب دستگاههای بدن سازی، میبایست در فضائی قرار گیرند که حداقل یک متر از همدیگر فاصله داشته باشند.
- دستگاههای هوازی مانند تردمیل، دوچرخه ثابت، اسکی فضایی و… با فاصله حداکثر 0.5 متری و دستگاه های قدرتی با فواصل مناسب 1 تا .5 متری از هم قرار بگیرند.
- بهره برداری از وسایل و لوازم غیر استاندارد، که به مرور زمان باعث آسیب رسانی به مفاصل ورزشکار می گردد، باید خودداری شود.
- از کمبود یا کاهش نور کافی در سالن جلوگیری شود.
- وسایل برودتی مانند کولرها، پنکه ها و غیره در سالن باید طوری نصب شوند که جریان باد و هوا مستقیما با بدن عرق کرده ورزشکار برخورد نکند.
- سیستم های تهویه به طور مرتب مورد بازدید قرار گیرند، تا از انتشار بوی نامطلوب در سالن جلوگیری شود.
- از کفپوش های نامناسب در سالن استفاده نشود، و در نظافت آن دقت گردد.
- نور باید متناسب با فضا و شرایط سالن باشد و لامپ ها نباید تولید سایه زیاد کنند.
- نور و رنگ سالن و کفپوش باید از خستگی چشم ها جلوگیری کنند.
- کفپوش های سالن هم باید صاف، مستحکم باشد و باعث سرخوردن و پیچ خردگی پای ورزشکاران نشود.
- ابزار و تجهیزات به خوبی نگهداری شوند تا محیط مناسبی برای استفاده کنندگان فراهم گردد.
- دیوارها، تجهیزات و رختکن ها باید همه روزه با استفاده از وسایل پاک کننده خانگی تمیز شوند.
- کف زمین سالن باید با جارو برقی نظافت شود و استفاده کنندگان از اماکن باید به وسایل پاک کننده (محلول ها و ضد عفونی کننده ها) دسترسی داشته باشند تا در صورت لزوم بتوانند از آنها استفاده کنند.
- روش استفاده ازدستگاه ها بر روی تابلوهایی که در نزدیک ترین نقطه به دستگاه ها می باشند، درج شود.
- مهمترین اصل در ایجاد و حفظ ایمنی در سالنهای بدنسازی حضور مربیان و دستیاران آنها در هنگام تمرینات ورزشکاران می باشد.
- پشت دستگاه های تردمیل باید تا فاصله 2 متری خالی بوده و بهتر است از تشک های ایمنی در این محل ها استفاده شود.
- در حد فاصل دستگاه های هوازی نیز این تشک ها پهن شود، تا درصورت لغزش ورزشکاران و سقوط احتمالی آنان خطری متوجه آنان نشود.
- نحوه استقرار دستگاهها از نظر فنی، ابتدا باید دستگاههای هوازی (تردمیل و …) و سپس دستگاههای مربوط به اندامهای فوقانی و بعد از آن دستگاه های مربوط به اندام های تحتانی و در نهایت تنه قرار داده شود.